کاکوی کم حاشیه اتاق تهران نتوانست کاکوی بزرگ را تنها بگذارد.به این ترتیب از ساختمان فیروزه ای اتاق تهران به ساختمان قدیمی اتاق ایران کوچ کرد تا حسین نقره کار شیرازی،بیش ازاین احساس تنهایی نکند.
علی اکبر جوان جاویدان که سال ها در اتاق تهران پشت محمد مهدی راسخ دیگر همشهری اش را محکم نگه داشته بود،این بار برای یاری رساندن به حسین نقره کارشیرازی،دعوت حسین نقره کارشیرازی را لبیک گفت وپست قائم مقامی دبیرکل اتاق ایران وسرپرستی معاونت امور پشتیبانی اتاق ایران را نیز پذیرفت.
علی اکبر جوان جاویدان که در اتاق تهران به "دکترجاویدان" معروف است،یکی از چهره های کم حاشیه پارلمان بخش خصوصی است که از بدو ورود به اتاق تهران،بی سروصدا وبی ادعا کار خود را کرده و درپی جنجال سازی وحاشیه سازی نبوده است.سابقه دوستی اوبا محمد مهدی راسخ وحسین نقره کاری شیرازی به سال های دور برمی گردد تا آن جا که گفته می شد،حسین نقره کار شیرازی دایی محمد مهدی راسخ وخویشاوند نزدیک علی اکبر جوان جاویدان است. درحالی که یافته های تجارت نیوز حاکی از آن است که میان سه کاکوی سر شناس شیرازی،نسبتی فامیلی وجود ندارد اما آنها بیش از سه دهه است که یکدیگر را می شناسند وهمه جا ازهم حمایت می کنند.
شیرازی های بخش خصوصی چگونه به هم رسیدند؟
اوایل انقلاب است. هنوز هیچ سازمانی در جمهوری اسلامی قوام و شکل مطلوب خود را ندارد. جنگ آغاز شده است و مردم نگران وضع معشیتی خود هستند. سیلوها از گندم و انبارها از مایحتاج مردم خالی شده‌اند. برنامه‌ریزی برای تامین احتیاجات مردم دشوار شده است. همه نگاه‌ها به وزارت بازرگانی ختم می‌شود. اخبار متفاوتی از غارت مایحتاج مردم در گوشه و کنار کشور به گوش می‌رسد. فشارها بیشتر می‌شود. کشور در شرایط حساسی است. وزارت بازرگانی باید کاری کند. بعد از شهادت نخستین وزیر بازرگانی جمهور اسلامی،مردی که سرپرستی وزارت بازرگانی را برعهده دارد، «حسین نقره‌کار شیرازی» نام دارد.
او تحصیل در آمریکا را نیمه تمام رها کرده است تا به انقلابیون بپیوندد. به او خبر می‌دهند که محموله‌های غذایی خریداری شده، هیچ‌گاه به ایران نمی‌رسد. ناراضیان و شورش‌گران مخالف انقلاب اسلامی، کشتی‌های مواد غذایی را تاراج می‌کنند. سوله‌ها توسط شورشیان خالی شده است و ضدانقلاب، راه‌های ورود مواد غذایی به کشور را مسدود کرده است.«نقره‌کار شیرازی» بلافاصله کمیته‌ای ویژه تشکیل می‌دهد تا جلوی اغتشاشات را بگیرد. کمیته ویژه او را جوانانی تشکیل می‌دهند که بعدها پست‌های کلیدی وزارت بازرگانی میان آنها تقسیم می‌شود.در میان این جوانان، نام «محمدآقا نهاوندیان» و «محمدمهدی راسخ» دیده می‌شود. گروهی که 27 سال بعد، پست های کلیدی هیات‌رئیسه اتاق های بازرگانی ایران وتهران را در دست گرفتند.