استمرار افت قیمت نفت در بازارهای جهانی سبب شده است تولید کم هزینه نفت خام در ایران برای شرکتهای نفتی بین المللی جذابتر شود.
به گزارش شبکه بلومبرگ، تلاش شرکتهای بزرگ نفتی همچون شل و توتال برای کاهش هزینه های تولید سبب شده است تمایل آنها برای فعالیت در میدانهای نفتی ایران بیشتر شود.
مؤسسه ای بی ان آمرو اعلام کرد که شرکت شل با توجه به پیوندهای تاریخی، از موقعیتی برتر برای فعالیت در ایران برخوردار است.
سخنگوی شرکت شل نیز در بیانیه ای اعلام کرد که بزرگترین شرکت نفتی اروپا همچنان برای کمک به توسعه ظرفیتهای انرژی ایران، مشتاق است.
این شرکت همچنین اعلام کرد که برای پرداخت بدهی خود به شرکت ملی نفت ایران که حدود دو میلیارد و ٣٠٠ میلیون دلار برآورد شده است، شرائط را بررسی می کند.
هزینه پایین تولید نفت در ایران، که حدود دو سوم کمتر از هزینه تولید نفت در آمریکاست، مهمترین جذابیت صنعت نفت ایران برای شرکتهای خارجی به شمار می آید، اما شرائط قراردادهای پیشنهادی ایران نیز باید در نظر گرفته شود.
پائولو اسکارونی، مدیرعامل پیشین شرکت انی، گفت: نفت ایران بسیار کم هزینه است و همه انتظار دارند که قراردادهای جدید نفتی ایران، آغازگر رقابتی شدید برای فعالیت در این کشور باشد.
پیش از این، کلودیو دسکالزی، مدیر عامل شرکت انی اعلام کرده بود که ایران برای توسعه صنعت نفت خود، نیازمند حدود ١٥٠ میلیارد دلار سرمایه گذاری زیرساختی است و شاید تأثیر واقعی بازگشت ایران، چهار تا پنج سال آینده نمایان شود.
طبق گزارش سال گذشته شرکت نروژی ریستاد انرژی، هزینه تولید هر بشکه نفت در ایران، حدود ١٢ دلار و ٦٠ سنت برآورد شده که ٦ دلار و ٩٠ سنت آن مربوط به سرمایه گذاری و پنج دلار و ٧٠ سنت آن مربوط به هزینه های عملیاتی است.
این در حالی است که طبق گزارش ریستاد، هزینه تولید هر بشکه نفت در آمریکا حدود ٣٦ دلار و ٣٠ سنت و در انگلستان حدود ٥٢ دلار و ٥٠ سنت است.
وحید علی اکبروف، مدیر عامل شرکت لوک اویل که بزرگترین تولیدکننده خصوصی نفت در روسیه به شمار می آید، اعلام کرده این شرکت از ایرانیها خواسته است که شرائط قراردادهای نفتی جدید خود را جذابتر کنند.
به گفته مسئولان شرکت ملی نفت ایران، شرکتهای شل، توتال و لوک اویل، توانسته اند برای فعالیت در مهمترین پروژه های نفتی ایران از دیگران پیشی بگیرند.
پیش از تحریمهای ضد ایرانی، شرکت شل برای افزایش تولید گاز از پارس جنوبی تلاش می کرد و در سال ١٩٩٩ میلادی، برای توسعه میدانهای نفتی نوروز و سروش در خلیج فارس، قرارداد امضا کرده بود.
سخنگوی توتال نیز هفته گذشته در بیانیه ای اعلام کرده بود که این شرکت با بهره گیری از سابقه طولانی مشارکت با ایران، خود را برای ادامه همکاریها با این کشور آماده می کند.
پاتریک بویان، مدیرعامل توتال نیز در ماه نوامبر سال ٢٠١٥ میلادی اعلام کرده بود که این شرکت فرصتهای سرمایه گذاری در گاز، نفت، پتروشیمی و پخش را در ایران، زیر نظر دارد.
سانی مان و راس دنتون، از شریکان مؤسسه حقوقی بیکر اند مکنزی در لندن، گفتند: پایان تحریمها به طور کلی برای شرکتهای غربی امکان بهره گیری از فرصتهای تجاری چشم افسای ایران را فراهم می کند.
با این همه، شرکتهای آمریکایی نمی توانند از فرصتهای یادشده برخوردار شوند، زیرا همچنان برخی تحریمهای ضد ایرانی دولت این کشور پابرجا مانده اند.
به گفته کارشناسان مؤسسه بیکر اند مکنزی، یکی از موانع مهم مشارکت اشخاص و شرکتهای آمریکایی برای فعالیت تجاری در ایران، پیچیدگیهای مربوط به نقل و انتقال پول از طریق شبکه بانکی است که می تواند مشمول تحریمها شود.
شرکت بی پی، که پیش از این با نام شرکت آنگلو پرشین موفق شده بود در آغاز قرن گذشته میلادی در ایران نفت کشف کند، از اظهار نظر درباره برنامه های خود برای بازگشت به ایران، خودداری کرد.