طی کمتر از یک سال گذشته حدود 15 قرارداد و تفاهمنامه توسعه میدان نفت و گاز بسته شده است. این موضوع در حالی است که حجم قراردادهای بسته شده در مورد میدان‌های غیر مشترک نفت و گاز 3.5 برابر سرمایه‌گذاری پیش‌بینی شده برای میدان‌های مشترک مورد نظر است.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا) طبق 15 قرارداد و تفاهمنامه‌ای که از مردادماه سال 1390 بسته شده است، قرار است 13 میدان نفتی و چهار میدان گازی با هزینه 15.5 میلیارد دلار توسعه یابند البته در این بازه زمانی دو قرارداد مطالعاتی نیز مربوط به تولید صیانتی از میدان پارس جنوبی و شناسایی لایه‌های نفتی این میدان به مبلغ حدود 200 میلیون دلار بسته شده است.
از 15 قرارداد توسعه‌ای بسته شده شش قرارداد در مرحله تفاهمنامه قرار دارند البته برخی از این تفاهم‌نامه‌ها در حال حاضر از زمان تبدیل شدن‌شان به قرارداد نهایی، ماه‌ها می‌گذرد ولی همچنان خبری از اجرایی شدن آنها در دست نیست.
بر این اساس تاکنون قرارداهای توسعه چهار میدان گازی "فرزاد آ" (با شرکت پتروپارس)، میدان نفت سنگین زاغه (با شرکت تات نفت)، میدان نفتی چنگوله (با شرکت انرژی دانا)، سه میدان نفت سنگین کاکی، بوشگان و کوه موند (با یک کنسرسیوم ایرانی ـ اوکراینی) علی‌رغم تاریخ اعلام شده، نهایی نشده است.
همچنین باید قرارداد توسعه میدان نفتی سهراب (شرکت انرژی دانا) تا آخر تیرماه امسال و توسعه فاز اول میدان گازی کیش (با کنسرسیومی متشکل از شرکت‌های ناردیس، فراب و ناموران) در شهریور ماه 1391 نهایی شود.
اما نکته مهم این است که از 17 میدانی که قرارداد توسعه آنها تاکنون بسته شده است، تنها پنج میدان مشترک است و بر این اساس برای توسعه این میدان‌ها سه میلیارد و 550 هزار دلار سرمایه‌گذاری تامین خواهد شد.
میدان‌های نفتی آذر، یاران، چنگوله و سهراب و میدان گازی "فرزاد آ" میدان‌هایی هستند که قرارداد آنها امضا شده است.
در حالی برخی از میدان‌های مشترک تعیین تکلیف نشده‌اند که تاکنون قرارداد توسعه 12 میدان غیر مشترک (میدان نفتی دارخوین، زاغه، بوشگان، کاکی، کوه‌مند، منصوری، بندکرخه، آلفا و توسن و میدان نفتی گاز لاوان و "فرزاد ب") در یک‌سال گذشته با سرمایه مورد نیاز حدود 12 میلیارد دلار بسته شده است.
به گزارش ایسنا، البته رستم قاسمی ـ وزیر نفت ـ اعلام کرده که تا پایان شهریور امسال کلیه میدان‌های مشترک نفت و گاز کشور تعیین تکلیف خواهند شد.
به گفته او اولویت توسعه میدان‌های نفتی با میادین مشترک است، به طوری که در وزارت نفت هیچ پروژه‌ای مهم‌تر از رسیدگی به این میادین وجود ندارد و تا پایان امسال بخش عمده‌ای از میادین مشترک و میدان هایی که ارزش افزوده زیادی برای کشور دارند، تعیین تکلیف می‌شوند.
البته اگرچه طبق اعلام وزیر نفت در سال 1392 هیچ میدان مشترک و غیر مشترک تعیین تکلیف نشده‌ای نخواهد بود اما در این میان میدان‌های نفتی مشترکی هستند که با وجود داشتن قرارداد توسعه فاصله بسیار زیادی از برنامه پیشرفت پیش‌بینی شده خود به دلیل نبود منابع مالی و امکانات توسعه‌ای دارند.