شرکت ملی مناطق نفت‌خیز جنوب در حال حاضر بیش از 85 درصد از تولید نفت خام کشور را برعهده دارد و شرکت نفت‌وگاز کارون مهم‌ترین شرکت زیرمجموعه این شرکت ملی است که بیشترین تولید را از آن خود کرده است. درباره وضعیت افزایش تولید این شرکت با محسن دهانزاده، مدیرعامل شرکت بهره‌برداری نفت‌وگاز کارون به گفت‌وگو نشستیم.
روند افزایش تولید شرکت کارون به‌عنوان بزرگ‌ترین شرکت تولید‌کننده نفت از مجموعه شرکت نفت جنوب تا چه زمانی ادامه خواهد داشت؟
افزایش تولید نفت‌خام سیاست جدی ما بوده است و تحریم‌ها فرصت خوبی بود تا ساماندهی و تعمیرات اساسی تجهیزات را داشته باشیم. سامانه فرابرشی ما در حالت آماده‌باش بود تا هر زمانی که نیاز باشد، تولید افزایش یابد و این کار عملیاتی شود. بعد از لغو تحریم‌ها از اواخر سال گذشته افزایش تولید نفت در دستور کار قرار گرفت و امروز شاهد هستیم که تولید نفت‌خام این شرکت از مرز یک میلیون بشکه در روز عبور کرده است. نیمی از تولیدات ما صرف پالایشگاه‌های کشور و نیمی دیگر از طریق پایانه خارک صادر می‌شود.
روند توسعه‌ای در سال جاری به چه صورت خواهدبود؟
در روزهای پایانی سال ۹۴ شرکت نفت‌وگاز کارون موفق شد با افزایش ۳۵ درصدی، به مرز تولید یک میلیون بشکه در روز برسد. امسال نیز با حفاری 10حلقه و عملیات تعمیر روی 30حلقه چاه انتظار داریم تا پایان سال جاری 132 هزار بشکه به ظرفیت تولید اضافه شود.
براساس مطالعات انجام شده، سیاست افزایش تولید شرکت کارون تا چندسال ادامه خواهد داشت؟
نمی توان زمان را مطرح کرد. اصولا از زمانی که مخازن توسعه می‌یابد، عمر مفیدی برای آن تعریف می‌شود و براساس مطالعات جامع به روز رسانی می‌شود. یک مخزن، 35 تا 40 سال عمر مفید دارد و بعد از آن تولید چاه افول می‌یابد. البته اگر بتوانیم با مطالعاتی اقدامات ازدیاد برداشت را انجام دهیم، می‌توان زمان برداشت را افزایش داد. برای افزایش تولید اقداماتی بر مخزن انجام دادیم که روش‌های مختلفی دارد از جمله تزریق گاز، تزریق متناوب آب و گاز، استفاده از انواع پلیمر و... برای این‌کار اقدامات تاسیسات محور نیز انجام شد تا شرکت نفت کارون افزایش تولید داشته باشد.
برای افزایش تولید در پساتحریم چه میزان از توان داخلی استفاده شد؟
در ارتباط با این موضوع باید بگویم به اقتصاد مقاومتی توجه شد، به‌طوری که بومی‌سازی قطعات با مهندسی معکوس در دستور کار قرار گرفت. هر چند با مشکلاتی مواجه شدیم اما بهترین انتخاب بود. امروز همچنان در تامین برخی قطعات با محدودیت‌هایی مواجه هستیم اما تلاش کردیم در ماموریت اصلی تولید نفت برای بومی‌سازی مهندسی و قطعات مورد نیاز، تنگناها را برطرف کنیم.
با حضور برندهای برتر در بخش تولید نفت و افزایش ازدیاد تولید، آیا همچنان به توان داخلی اکتفا خواهدشد؟
باید از تجربه تحریم درس بگیریم. نگاه به توانمندی داخلی باید تقویت شود. دیدگاه ما این است که اقدامات درون‌زا و برون‌نگر باشد، به‌طوری که علاوه بر استفاده از محصولات فنی و مهندسی داخلی، توان صادرات ایجاد شود. اگردوباره به رویکرد قبل از تحریم‌ها اهمیت دهیم بدون شک شکست استراتژیک و راهبردی خواهیم خورد اما اگر قرار باشد خدمات مهندسی و قطعات اصلی از برندها تامین شود باید شرط انتقال تکنولوژی و خدماتی رعایت شود تا ارتقای نیروهای ایرانی در ازای آن محقق شود.