به گزارش خبرنگار مهر، از سال 2006 میلادی تاکنون مذاکراتی بین شرکت ملی نفت ایران و شرکت ملی نفت ونزوئلا "PDVSA" برای امضای قرارداد یکی از بلوکهای طرح توسعه میدان نفتی "دوبوکوبی" آغاز شده است.
بر این اساس با توافق نهایی دو طرف به‌زودی قراردادی به ارزش تقریبی 2 میلیارد دلار بین شرکت پتروپارس به نمایندگی از شرکت ملی نفت ایران و شرکت ملی نفت ونزوئلا "PDVSA" برای توسعه بخشی از این میدان نفتی امضا می شود.
مطابق با توافق جدید نفتی تهران – کاراکاس، در طرح توسعه میدان نفتی دوبوکوبی، سهم سرمایه گذاری طرف ایرانی 26 درصد و سهم شرکت ملی نفت ونزوئلا 74 درصد تعیین شده است.
در همین حال شرکت ملی نفت ایران هم با تایید توافق نهایی نفتی دو کشور به نقل از محمدجواد شمس مدیرعامل پتروپارس، اعلام کرده است: این قرارداد به مدت 25 سال بین دو کشور امضا می‌شود که در مجموع سهم سرمایه گذاری ایران در این پروژه نفتی حدود 500 تا 520 میلیون دلار برآورد شده است.
به گزارش مهر، هدف از مشارکت در طرح توسعه میدان نفتی دوبوکوبی افزایش ظرفیت تولید نفت خام این میدان از 15 به 40 تا 60 هزار بشکه در روز است ضمن آنکه برای توسعه این میدان نفتی این حجم از سرمایه گذاری باید در مدت چند سال انجام شود.
پیش از این در حاشیه مذاکرات ایران و ونزوئلا برای توسعه میدان نفتی دوبوکوبی، قرار بود سهم مشارکت پتروپارس 40 درصد باشد که با توافق جدید این سهم به حدود 26 درصد کاهش یافته است.
شرکت ملی نفت ونزوئلا و پتروپارس ایران پیشتر شرکت مشترکی به نام"ونیروک" را تاسیس کرده بودند که یکی از اهداف تاسیس این شرکت جدید را حضور در طرحهای نفت و گاز کشورهای منطقه آمریکای جنوبی و حوزه دریای کارائیب همچون کوبا، نیکاراگوئه و بولیوی است.
ضمن آنکه قرار بود با سرمایه گذاری این شرکت مشترک نفتی، یک پروژه ساخت مخازن ذخیره سازی نفت و میعانات گازی در کشور چین انجام شود.
در همین حال سال گذشته میلادی شرکت مهندسی و ساخت تاسیسات دریایی ایران و شرکت ملی نفت ونزوئلا قراردادی به ارزش 130 میلیون دلار برای ساخت یک یارد سکوسازی در این کشور حوزه آلبا امضا کرده بودند.
در سالهای اخیرا مذاکرات و تفاهم نامه‌هایی در صنایع نفت، گاز و پتروشیمی بین ایران و ونزوئلا امضا شده است که ساخت 4 نفتکش توسط صدرا، ساخت مجتمع تولید اوره و آمونیاک در عسلویه، توسعه بلوک هفت آیاکوچا توسط پتروپارس، ساخت پالایشگاه نفت الفرقولس در سوریه، ایجاد کشتیرانی مشترک نفتی و برگزاری دوره‌های آموزشی از مهمترین آنها است.