" بیگانه : ولی گروهی دیگر چون در این باره نیک اندیشیدند دریافتند که مردمان همیشه کارهای ابلهانه را بی آنکه خود بخواهند مرتکب می شوند و هیچ کس آماده نیست در موضوعی که خیال می کند می داند ، چیز تازه ای بیاموزد، و از این رو پند و اندرز ، هر چه در آن کوشیده شود بی ثمر می ماند . ثئای تتوس: راستی همین است . بیگانه : از این رو آن گروه بر آن شدند ....
... بیگانه : از این رو آن گروه بر آن شدند که برای رهاندن مردمان از آن خیال واهی راهی پیش گیرند. ثئای تتوس : آن راه کدام است ؟ بیگانه : از کسی درباره موضوعی که خیال می کند می داند ، ولی هر چه درباره آن می گوید یاوه و بی معنی است ، پرسشهایی می کنند و سپس پاسخ های او را پهلوی هم قرار می دهند و با یکدیگر می سنجند و بدین سان نمایان می سازند که آن پاسخ ها با اینکه به موضوعی واحد در حال واحد و به معنی واحد مربوطند ، با هم متناقض و ناسازگار ند . مخاطب همین که این معنی را دریافت برخود خشم می گیرد و غرورش از میان می رود و از تعصب و پندارهایی که در باره خود داشت رهایی می یابد و این رهایی سعادتی بس بزرگ است ." سوفسطایی - افلاطون
شاید اگر افلاطون در عصر جدید و در ایران زندگی می کرد نسبت به این " رهایی " شک و تردید به خرج می داد چون می دید که هستند افرادی که سالهاست تناقض های آنها را کنار هم قرار می دهند اما باز هم بر نظر خود ابرام می ورزند و باز به قول افلاطون هیچ " شرمی " را هم به خود راه نمی دهند .
نگاهی به هفته ای که گذشت ما را همچنان به این وادی می کشاند که انگار اقتصاد ایران در نظر ندارد به مسیر درست خود هدایت شود . اگر از سخنان محمود احمدی نژاد ، رییس جمهور ، در مجلس شروع کنیم که برای ادامه دولت خود چهار راه حل ارائه داد متوجه می شویم که کاستی اقتصاد ما نه این راه حل ها که همان مدیریت است . آخر چطور می شود به راه حل هایی که ساختار آن هنوز روبراه نشده مطمئن بود ؟ به همین خاطر جواب مصباحی مقدم به رییس جمهور که این راه حل ها را ای کاش در ابتدای دوره نهم می دادید نه پایان دوره دهم ریاست جمهوری ، جوابی کافی و لازم بود . یا آنکه پاسخ احمد توکلی که از رییس دولت خواهش کرده بود که در ماههای پایانی به سراغ طرح های بزرگ نرود نشان می دهد که تا چه اندازه رییس دولت در انجام و ادامه طرح ها شکست خورده است ؛ نکته ای که به خوبی رییس مجلس در خصوص فاز اول هدفمندی یارانه ها به آن اشاره مکفی کردند که " العاقل یکفی بالاشاره ".
در همین خصوص می توان به موضوع بودجه 92 اشاره کرد . در حال حاضر در آخر دیماه به سر می بریم و دو ماه دیگر سال 91 به پایان می رسد و سال جدید شروع می شود ، هنوز دولت به بررسی لایحه بودجه در کابینه نپرداخته و به نظر می رسد که تا پایان بهمن ماه هم به مجلس نمی رسد ، این به معنای آن است که اقتصاد کشور در ابتدای سال 92 هم باید با بودجه دو دوازدهم سر کند . همین تاخیرات بودجه حتی صدای رییس مجلس را هم در آورد به طوری که روز چهارشنبه از نوشتن نامه به حضور مقام معظم رهبری خبر داد و اظهار داشت که ایشان به دولت بابت بودجه 92 تذکر داده اند . اگر تاخیرات ارسال لایحه بودجه به مجلس در دوره ریاست جمهوری احمدی نژاد را جمع بزنید به عدد باورنکردنی 352 روز می رسید . یعنی حدود یکسال ! و در این میان هم می توان به نامه محسن رضایی به رییسان قوه مجریه و مقننه اشاره کرد که خواستار آن شده که به فکر راه حلی برای رفع گرانی و مسایل دیگر اقتصادی از قبیل خشک شدن زاینده رود و بی آبی دریاچه ارومیه و مهم تر آلودگی 11 استان کشور و تخریب جنگل ها باشند .اگر این موارد را کنار هم بگذارید پی به فاجعه خواهید برد .
اما در این میان با دولتی که بنابرگزارش دیوان محاسبات در بودجه سال 90 حدود 75 درصد تخلف دارد ، چه باید کرد ؟ به ویژه در دوره باقی مانده هم باز مشکلات عدیده ای را برای اقتصاد کشور - باید بگوییم از سر ناچاری - به وجود آورده است ؛ نمونه آن را می توان به دستور جدید رییس جمهور به خودروسازان اشاره کرد که اعلام کرده قیمت خودرو را براساس دلار مبادله ای محاسبه کنند . این به معنای آن است که قیمت خودرو در بازار با افزایش دوباره روبرو خواهد شد .
به هرحال به نظر می اید که دولت به سختی دارد اقتصاد را اداره می کند . زمانی که دولت احمدی نژاد در سال 1384 روی کار آمد دلار آمریکا حدود 900 تومان بود و نرخ تورم 10.4 درصد . الان دلار آمریکا 3300 تومان و نرخ تورم 37 درصد . احمدی نژاد در زمانی که روی کار آمد ، تحریم ها را کاغذ پاره خواند اما در روز چهارشنبه در مجلس تحریم ها را مشکل آفرین دانست .
آیا این همان مشکلی نیست که افلاطون حدود 2500 سال قبل به آن اشاره کرده بود ؟