دولت هشتم در سال پایانی فعالیت خود ٣٤ طرح پتروشیمی با پیشرفتهای ١٠ تا ٩٠ و باظرفیت ٣٦ میلیون تن به دولت نهم تحویل داد، تا در دوران ریاست جمهوری محمود احمدینژاد شاهد افتتاح ماهانه پروژه ها در این صنعت باشیم.
بهتر است به فهرست طرحهایی که در سال ١٣٨٤ تحویل دولتهای بعدی شده به همراه پیشرفت فیزیکی آنها توجه کنیم، این طرحها شاید هر یک ماهی یکبار و شاید زودتر توسط دولتهای نهم و دهم افتتاح می شد، اما هیچکس در آیین گشایش این طرحها یادی از زحمتکشان صنعت پتروشیمی که شبانه روز با مدیریت قوی و منسجم و کارآمد کار و تلاش کردند ( که البته وظیفه خود را انجام داده اند) نکرد و حتی طوری صحبت شد که انگار این همه طرح عظیم و رسیدن به بیش از ٢٠ میلیارد دلار ارزش فروش طی یکی دو سال اتفاق افتاد و انگار معجزه ای شده است که البته نسبت به عملکرد سالهای ٨٤ تا ٩٢ معجزه ای هم بوده است.
تعداد مجتمعهای در حال تولید از ٩ مجتمع با ظرفیت ١٣ میلیون تن در سال ١٣٧٦ به ١٥ مجتمع با ظرفیت ٢٠,٥ میلیون تن در سال ١٣٨٤ افزایش یافته است.
در سال پایانی فعالیت دولت هشتم (سال ١٣٨٤) تعداد ٣٤ طرح در دست اجرا با ظرفیت ٣٦ میلیون تن به دولت نهم تحویل داده شده است؛ این طرحها شامل ١٣ طرح (پتروشیمی های پارس، مارون، برزویه، فن آوران، زاگرس، لاله، تندگویان، جم، پارس، رازی، آریاساسول، کارون و آمونیام و اوره چهارم (مدیریت توسعه) با پیشرفت فیزیکی بیش از ٩٠ درصد و ظرفیت ٢٢ میلیون تن، ٧ طرح ( پتروشیمی های کرمانشاه، مبین، پارس، زاگرس، اروند، فجر و آمونیاک و اوره ششم) با پیشرفت فیزیکی ٦٠ تا ٩٠ درصدی با ظرفیت ٩ میلیون تن، ٥ طرح (پتروشیمی های ایلام، خط لوله اتیلن غرب، اتیلن خارک، MEG خارک، امیر کبیر و فجر) با پیشرفت فیزیکی بین ١٠ تا ٣٥ درصد و ظرفیت ٢,٥ میلیون تن و ٩ طرح ( پتروشیمی های غدیر، مهر، بندر پتروشیمی پارس و سایر فازها، هگمتانه، گچساران، لرستان، کرمانشاه (پلی اتیلن سنگین)، کردستان و مهاباد با پیشرفت فیزیکی کمتر از ١٠ درصد با ظرفیت ٢.٥ میلیون تن بوده است.
نبود برنامه ریزی دقیق در اجرای پروژه های واحدهای بالادستی تامین کننده خوراک صنایع پتروشیمی از جمله فازهای پارس جنوبی نیز منجر به بلااستفاده ماندن حدود ٨ میلیون تن از ٢٠ میلیون تن ظرفیت نصب شده واحدهای پتروشیمی به دلیل کمبود خوراک طی سالهای ١٣٨٤ تاکنون بوده است.