به گزارش پایگاه خبری اوپکس به نقل از خبرگزاری تسنیم، ولادیمیر اسکاسیرف تحلیلگر روسی در روزنامه "نیزاویسیمایا گازیه تا" نوشت: درشرایطی که امضای معامله هسته ای با ایران هنوز مشخص نیست، شرکتهای بزرگ غربی فعال در زمینه انرژی درحال توافق با این کشور درخصوص قراردادهای نفتی هستند. تا کنون مدیران شرکت انگلیسی - هلندی شل و شرکت ایتالیایی انی درتهران با مسوولین ایرانی گفت و گو کرده اند. وزیر نفت ایران همچنین اعلام کرده از ورود شرکتهای آمریکایی به کشورش استقبال خواهد کرد، البته به شرطی که تحریمهای اقتصادی لغو شوند. ضمن این که درمقایسه با گذشته قراردادهای به مراتب سودمندتری به شرکای خارجی پیشنهاد می شود.
به نوشته تحلیلگرروس، شرکتهای شل و انی اذعان کرده اند که مقاماتشان درمورد سرمایه گذاری درصنعت انرژی با ایرانی ها مذاکره کرده اند. به گفته بن وان بردن مدیراجرایی شل، شرکت آماده است بدهی دو میلیارد دلاری خود را در ازای نفت خریداری شده به ایران بپردازد. علت نپرداختن پول، تحریم های اقتصادی اعمال شده علیه ایران بوده است.
تاریخ امضای معامله هسته ای بین تهران و گروه پنج به علاوه یک، روز سی ام ژوئن مقررشده ولی باید دید آیا این معامله منعقد خواهد شد؟
باید گفت با وجود خطرسیاسی موجود شرکتهای نفتی بین المللی نمی توانند به یکی از بزرگترین میادین نفتی جهان بی اعتنا باشند. ایران در دهه هفتاد یعنی پیش از انقلاب اسلامی به اوج استخراج رسیده بود. درآن زمان بین پنج تا شش میلیون بشکه درروز استخراج می کرد. ولی برای برگشتن به چنین شاخصهایی به دهها میلیارد دلار سرمایه گذاری خارجی نیازاست.
تهران به امید جذب شرکتهای خارجی درحال تنظیم توافقنامه های جدیدی با شرایط به مراتب سودمندتراست. حالا شرکای خارجی می توانند شرکتهای مشترکی ایجاد کننند وچیزی نمانده به عنوان پیمانکارمشغول به کارشوند. ایران همچنین آماده است درزمینه مساله پاداش دادن به شرکتهای خارجی هم انعطاف به خرج دهد و به آنها وعده داده خطرات ناشی از نوسان قیمتها را در نظر بگیرد. ضمنا قراردادها طولانی مدت خواهند بود و می توانند سی ساله هم باشند.
ولادیمیراسکاسیرف درادامه نوشت: اگردرچنین اوضاعی شرکتهای روسی برای تحکیم جایگاه خود در بازار ایران تلاش نکنند جای بسی تعجب خواهد بود.
میخاییل کروتیخین کارشناس شرکت «روس انرجی» درگفت و گو با نیزاویسیمایا گازیه تا یادآورشده که شرکت لوک اویل مذاکراتی با ایرانیها انجام داده بوده و در اجرای طرح «اناران» شرکت داشته که با شروع تحریمها متوقف شده است. احتمال از سرگیری فعالیت این شرکت درایران خیلی زیاد است چون وجهه خیلی خوبی دارد و تجربه فعالیتش در عراق همسایه نشان می دهد قابلیت کار در چنین شرایطی را دارد و بلد است. در کل امکان همکاری وجود دارد. این مساله منتفی نیست که شرکت گازپروم هم برای همکاری تلاش کند. ولی یک سری تردیدها وجود دارد چون غیرازپول چیزی برای عرضه کردن ندارد. یعنی فقط می تواند به عنوان شریک مالی دریک کنسرسیوم بین المللی ظاهرشود. دراین صورت این مشکل پیش می آید که آیا با توجه به وجهه معروف اش آن را به عضویت کنسرسیوم بین المللی درمی آورند یا خیر؟
به عقیده کروتیخین شرکتهای گازپروم نفت و تات نفت نیز با فناوریهای پیشرفته ای که دراختیار دارند از بخت خوبی برای کار در ایران برخوردارند. راه یافتن ایران به بازارجهانی و از سرگیری صادرات نفت به طورغیرقابل اجتنابی موجب کاهش قیمتها خواهد شد. ابتدا ایران ذخایر نفت را با تخفیف فراوان خواهد فروخت چون باید موقعیتهای ازدست رفته در بازار را جبران کند. سپس شروع به استخراج نفت درمیادینی خواهد کرد که درحال حاضرکاری در آنها صورت نمی گیرد. بعد حجم نفت موجود در بازار زیاد می شود و روسیه ازاین مساله آسیب می بیند.