پایگاه اطلاع رسانی شرکت تحقیقاتی سیاست های خارجی آمریکا در تحلیلی با عنوان انقلاب بعدی ایران، نوشت: بسیاری مشتاقانه منتظر انقلاب انرژی ایران هستند.
به گزارش پایگاه خبری اوپکس به نقل از گروه اقتصادی ایرنا، شرکت تحقیقاتی سیاست های خارجی آمریکا اعلام کرد، با لغو تحریم های ایران، یکی از غنی ترین کشورهای نفتی و گازی جهان در آستانه بازگشایی به روی بازار جهانی سرمایه قرار می گیرد. این رخداد، تا حدودی بازارها را دچار وحشت و نگرانی می کند، اما کشورهای تشنه انرژی، با خوشبینی و اشتیاق دست های ایران را خواهند فشرد. تهران و قدرت های جهان در وین سرگرم مذاکره هستند، مذاکراتی که برای جهان از اهمیت بالایی برخوردار است، اما ظرفیت طغیان انرژی ایران در بازارهای جهان به محض لغو تحریم ها نیز، تقریبا همین درجه اهمیت را برای آمریکا، اروپا، روسیه و اوپک در پی دارد. چشم انداز پایان تحریم ها که با هدفگیری بخش انرژی ایران، صادرات نفت این کشور را بشدت کاهش داده در داخل ایران امیدواری بوجود آورده اما بازارها را نیز از بازگشت قدرتمند ایران بشدت دچار ترس و نگرانی نموده است. دیگر اعضای اوپک و نیز شرکت های تولیدکننده نفت شیل در آمریکا از این واهمه دارند که لغو سریع تحریم ها بتواند صادرات نفت ایران را بشدت افزایش دهد و نفت ارزان را ارزانتر کند.** اروپا در آرزوی لغو تحریم های ایراناما لغو تحریم های ایران، می تواند آرزوی برخی دیگر نیز باشد. کشورهای اروپایی که با ناامیدی دنبال منابع جدید تامین انرژی می گردند، با توجه به پتانسیل ایران بویژه در بخش صادرات گاز طبیعی، با اشتیاق دست این کشور را خواهند فشرد.در حقیقت، آنچه بسیاری از ناظران از آن به عنوان تاثیرات احتمالی کوتاه مدت تحریم ها یاد می کنند، به احتمال زیاد در میان مدت اتفاق خواهد افتاد، زیرا پیوستن دوباره ایران به شبکه مالی بین المللی و لغو تحریم های انرژی و افزایش تولید نفت ایران تا سال آینده و یا حتی بیشتر، طول خواهد کشید. بسیاری به انقلاب انرژی ایران امید بسته اند، از شرکت های نفتی بین المللی مانند شل تا تکنوکرات های اروپایی همه امیدوارند، انرژی ایران را در بلندمدت، جانشین انرژی روسیه کنند.این امر مستلزم میلیاردها دلار سرمایه گذاری برای نوسازی کامل بخش انرژی ایران و برنامه احداث زیرساخت هایی است که میدان های گازی ایران را به بازار های تشنه هزاران مایل دورتر، متصل می کند. به طور کلی، هیجان زیادی برای نفت و گاز ایران وجود دارد، اما آندریاس گلدتو که در مرکز علوم و امور بین الملل بلفر دانشگاه هاروارد آمریکا مسایل ژئوپلیتیک نفت را مطالعه می کند، گفت: وقتی بحث به زیرساخت های بخش انرژی می رسد، هنوز علامت سوال های بزرگی خودنمایی می کند. ** ایران، بزرگ ترین جایزه ای که جهان به خود دیده است آسان است ببینیم چرا در دور آخر مذاکرات هسته ای تهران و قدرت های 1+5 ، همه چشم ها به بخش انرژی ایران دوخته شده است. ایران دارای چهارمین ذخایر بزرگ نفت و نخستین ذخایر بزرگ گاز در جهان است. این ترکیب، جایگاه ایران را بالاتر از عربستان سعودی، روسیه و حتی آمریکا قرار داده و آن را در مکان نخست دارنده بزرگ ترین ذخایر نفتی- گازی جهان جای می دهد. اکنون ایران بزرگ ترین جایزه ای است که جهان به خود دیده است. هیچ جایزه ای در جهان به بزرگی بازگشایی بخش انرژی ایران به روی سرمایه گذاران بین المللی نیست. این نکته، به توضیح اینکه چرا شرکت های بزرگ نفتی برای بازگشت به ایران با هم رقابت می کنند، کمک می کند. با وجود روابط نامناسب ایران با همسایگان عربی، اسراییل و آمریکا، قرار داشتن نام آن در لیست سیاه و دافعه ای که این کشور به مدت چندین دهه برای سرمایه گذاران خارجی داشته، چشم های گرسنه آنها به دنبال انرژی ایران است. در اوایل ماه ژوئن (اواسط خرداد)، شرکت های بین المللی نفتی مانند شل، بریتیش پترولیوم، توتال و انی، اشتیاق خود را برای سرمایه گذاری در میدان های نفتی و گازی ایران به محض لغو تحریم ها نشان دادند. رییس کمپانی شل در ماه جاری پس از دیدار با مقام های ایرانی در وین به بلومبرگ گفت: ایران یک کشور شگفت انگیز با منابع فوق العاده است. رییس کمپانی توتال نیز اعلام کرد: ما ایران را دوست داریم. شل نیز برای مذاکرات تجاری به ایران سفر کرده است. مقامات ایرانی حتی با شرکت های آمریکایی نیز مذاکره می کنند، شرکت هایی که برخلاف رقبای اروپایی که سال ها به همکاری خود با ایران ادامه دادند، از همکاری با آن خودداری کردند. ایران برای دستیابی به سرمایه گذاری خارجی، احتمالا باید شرایط همکاری با شرکت های بزرگ بین المللی را جذاب تر کند. مقامات ایرانی قراردادهای جذاب تری برای پروژه های نفتی و گازی تعریف کرده اند.میگل آریاس کانیته کمیسر انرژی اتحادیه اروپا امسال آشکارا در مورد سرمایه گذاری در میدان های گازی ایران به محض لغو تحریم ها سخن گفت. وی اظهار داشت، اگر توافق نهایی با ایران حاصل شود، امکان جدیدی برای واردات گاز از ایران، به عنوان بخشی از پروژه بلندمدت کریدور خط لوله جنوبی که آسیای مرکزی و قفقاز را به اروپا وصل می کند، فراهم می شود.