مرتضی فیروزی تحلیلگر روابط بین‌الملل در گفتگو با پایگاه اطلاع رسانی اوپکس در خصوص شرایط سیاسی حاکم بر کشور و فعال شدن مکانیسم ماشه گفت :
مذاکرات ژنو با توجه به محدودیت زمان اگر بنا به موفقیت بود، باید این مذاکرات در سطح وزرای امور خارجه برگزار میشد، نه در حد معاونین وزارت امور خارجه، لذا معلوم بود مذاکرات جدی در پیش رو نیست. ایران اگر به سمت مکانیزم ماشه سوق داده شود، دوران بسیار مشکلی خواهد داشت. در تماس تلفنی مذاکرات وزیر امور خارجه ایران با سه همتای اروپایی خود نیز همگی به این موضوع واقف بودند که خواسته‌هایشان از همدیگر فاصله دارد و نمی‌توانند به یک توافق کوتاه مدتی برسند .
جنگ ۱۲ روزه اثرات مخربی داشته است و باید اذعان کرد که حمله یک جانبه آمریکا به کشوری که عضو ان پی تی بوده و تحت نظارت آژانس بین‌المللی است، به نوعی نقض آشکار حقوق بین‌المللی می‌باشد. با این حال قطعنامه‌های صادره بسیار بسیار کشنده خواهد بود، به طور مثال قطعنامه 1929 همه تحریم‌ها حتی تسلیحات متعارف را نیز در بر می‌گیرد .
اینکه مقامات سیاسی در رسانه‌های داخلی تاکید بر بی‌پایه بودن مکانیزم ماشه دارند و عنوان می‌کنند که اتفاق خاصی نخواهد افتاد، در اشتباه محض هستند . ما در تحریم یک جانبه آمریکا هستیم و مکانیزم ماشه خصوصاً قطعنامه آخر، شدیدترین قطعنامه هایی است که شورای امنیت ملی بر علیه یک کشور اجرا می کند.تنها شانسی که آوردیم در بند ۴۲ فصل هفتم نیستیم که اگر این بند اجرا میشد، یقیناً راه حل نظامی بود که هر کشوری مجوز حمله به ایران داشت، همان اتفاقی که در یمن نیز افتاده است با این حال چون هنوز در بند ۴۱ فصل هفتم منشور قرار داریم، می‌توانیم انتظار داشته باشیم که بتوان با دیپلماسی راه حل مناسبی را پیدا کرد.
شاید آخرین شانس ما در فرصت یک ماهه، سفر رئیس جمهور به واشنگتن و حضور در مجمع عمومی سازمان ملل نهفته باشد که پزشکیان بر خلاف اسلاف خود باید شجاعانه با همه سرانی که می توانند راه حلی ایجاد کنند، مذاکره نماید و از امتیاز دادن در این مرحله نیز هراسی نداشته باشد .
