ریشه تمام مشکلات در کسری بودجه دولت می‌باشد و اگر راهکار اساسی اندیشه نشود راه به جایی نخواهیم برد.
دولت به راحتی دست در جیب بخش خصوصی می‌کند و برای تامین کسری بودجه خود در اچ اس کدهای گمرک ورود کرده و هر دو ماه یکبار یکی از این اچ اس کدها را مشمول برگشت ارز نیمایی می نماید.
عوارض و مالیات‌های مکرر تحت عنوان مواد خام و نیمه‌خامه باعث شده سه محصول نهایی صادراتی فرآورده نفتی مشمول مالیات گردند.
وحدت رویه نداریم و در خصوص استرداد مالیات ارزش افزوده محصولات صادراتی متاسفانه در استان‌های مختلف برداشت‌ها و برخوردهای سلیقه ای انجام می‌شود.
نمونه برداری در گمرک و استاندارد سازوکار و رویه مشخصی ندارد .
باید یک تجدیدنظر و تفکیک کلی بین بنگاه‌های بزرگ و کوچک در خصوص سیاست‌های ارزی اعمال شود.
در حوزه ترانزیت نیز سیاستگذاری ها نامناسب است و وزارت راه که متولی اجرا و بحث ترانزیت است باعث شده است زیرساخت‌های کشور اعم از حمل و نقل و سوبسید فرآورده‌های نفتی در اختیار کشورهای خارجی قرار داده شود، چرا که به ازای هر تن کیلو ترانزیت فرآورده‌های نفتی از عراق به افغانستان ۵۰ دلار سوبسید به کشورهای همسایه پرداخت می‌کنیم.