تارنمای تحلیل مسائل انرژی فیوز می نویسد که وابستگی اتحادیه اروپا به واردات نفت کماکان شدید خواهد بود. این وابستگی در هنگام افزایش قیمت نفت برای اتحادیه اروپا گران تمام خواهد شد. با این وجود امکان کاهش مصرف نفت حتی اگر منجر به قطع واردات نفت نشود، وجود دارد.
به گزارش ایرنا، تارنمای فیوز (Fuse) پایگاه تخصصی بررسی و تحلیل بازارهای انرژی در مقاله ای به قلم پیتر کرنان (Peter Kiernan) تحلیلگر ارشد انرژی در واحد اطلاعات نشریه اقتصادی اکونومیست به بررسی میزان وابستگی اتحادیه اروپا به نفت و نحوه گسست از آن پرداخته است.
در این مقاله آمده است: 'کاملاً آشکار است که اروپا وارد کننده مهم انرژی است اما آنچه مغفول مانده وابستگی بسیار بیشتر آن به واردات نفت نسبت به واردات گاز است. در حالی که اتحادیه اروپا در سال 2013 دو سوم گاز طبیعی خود را وارد کرد، در همان سال حدود 90 درصد نیازهای نفتی خود را وارد کرد. با این حال، دغدغه های امنیت انرژی اروپا عمدتاً معطوف به وابستگی به واردات گاز طبیعی است که دلیل اصلی آن منحصر بودن عمده این واردات به چند کشور معدود و محدودیت های زیرساختی برای افزایش منابع واردات است. با توجه به اینکه امکان انتخاب در بازار جهانی نفت فراوان است، سیاستگذاران معمولاً به پیامدهای امنیت انرژی وابستگی شدید اروپا به واردات نفت به جدیت گاز طبیعی نگاه نمی کنند.
تارنمای آمریکایی فیوز ادامه می دهد: با این حال توازن عرضه و تقاضای نفت در اروپا مساله مهمی در ارتباط با آینده انرژی آن است. اروپا که بزرگترین واردکننده نفت است نسبت به شوک های عمده تامین نفت و نوسان قیمت آن آسیب پذیر است. چشم انداز آشکاری برای تغییر روند کاهش تولید نفت در آینده دیده نمی شود اما تغییر سریعتر فرهنگ مصرف می تواند وابستگی منطقه به واردات را کم کند. از آن جمله توجه به اهداف سیاستگذاری در مورد انرژی و امنیت اقتصادی است.
در بخش دیگری از این مقاله آمده است: اروپا بزرگترین وارد کننده نفت و بعد از آمریکا بزرگترین بازار مصرف کننده نفت در جهان است. اوج تقاضای نفت اروپا در 10 سال پیش (1384) رخ داد. در سال 2005 (1384) این میزان به 15.1 میلیون بشکه در روز بود ولی در سال 2014 با 17 درصد کاهش به 12.5 میلیون بشکه در روز رسید. کاهش تقاضای نفت در اغلب کشورهای سازمان همکاری اقتصادی و توسعه (OECD) در 10 سال گذشته بسیار زیاد بوده و مصرف نفت در آمریکا، اتحادیه اروپا و ژاپن از سال 2005 (1384) تا 2014 (1393) 5.4 میلیون بشکه کاهش یافته است.
در این مقاله آمده است: بخش حمل و نقل، سه چهارم مصرف نهایی تولیدات نفتی را به خود اختصاص داده و تقاضا در این بخش در میان اقتصادهای عمده اروپا رو به کاهش است. بهبود در بهره وری مصرف سوخت وسایل نقلیه و بهای بالای سوخت که ناشی از مالیات فروش بالاست موجب کاهش مصرف شده و در همین حال، بحران اقتصادی جهانی و پیامدهای آن نیز میزان تقاضا را کاهش داده است. در برخی حوزه های دیگر نیز افت مصرف مشهود بود: صنایع انرژی بر مصرف انرژی خود را کاهش داده اند، مصارف خانگی از لحاظ مصرف انرژی با بهره وری بیشتری مواجه بوده یا گرمایش خود را از سوخت های دیگری مانند گاز طبیعی تامین می کنند. بخش نیرو نیز در حال کنارگذاشتن نفت است.
این تارنما ادامه می دهد: در سال 2015 افت مصرف نفت اروپا به دلیل سرمای زودرس و قیمت پائین نفت موقتاً متوقف شد اما کاهش تقاضای نفت با شیبی ملایم ادامه خواهد داد. واحد اطلاعات مجله اکونومیست پیش بینی کرده است که تقاضای نفت کشورهای اروپایی سازمان همکاری اقتصادی و توسعه با نرخ متوسط 0.5 درصد از سال 2014 تا 2020 افت کند. افزایش مداوم بهره وری خودروها، چشم انداز ضعیف اقتصاد کلان منطقه و کاهش تقاضای نفت در بخشهای غیر حمل و نقل از دلا یل این افت خواهند بود.
تازنمای فیوز تصریح می کند: اتحادیه اروپا به تازگی اعلام کرده است که به دلیل وابستگی تولیدکنندگان و مصرف کنندگان جهانی نفت به یکدیگر هیچ تهدید فوری در ارتباط با منابع نفتی اروپا وجود ندارد. این ادعا تا اندازه ای صحیح است اما وابستگی اتحادیه اروپا به واردات نفت کماکان شدید خواهد بود. این وابستگی هنگام افزایش قیمت نفت برای اتحادیه اروپا گران تمام خواهد شد. با این وجود امکان کاهش مصرف نفت در تمام بخشهای اقتصاد اتحادیه اروپا حتی اگر منجر به قطع واردات نفت نشود وجود دارد.
در بخش دیگری از این مقاله آمده است: سیاستگذاران اندک اندک به این باور می رسند که رسیدن به اهداف امنیت انرژی و تغییرات آب و هوایی از طریق تغییر فرهنگ مصرف هر دوی آنها را تقویت می کند. این تقویت دوجانبه فرصتی را فراهم خواهد ساخت تا ظرف چند دهه آتی سیاست هایی را که بر هزارتوی مصرف نفت اروپا تاثیر می گذارند اجرایی شود؛ درست مانند آنچه که دولت های غربی پس از جهش قیمتی اوپک در دهه 70 قرن بیستم انجام دادند.'