جلسه کمیته ملی
استاندارد های گریس روان کننده-تخمین تعداد ذرات سخت، تعیین گوگرد به روش احتراق
در دمای بالا و آشکارسازی با اشعه مادون قرمز و تعیین گوگرد به روش لامپ در تاریخ
1394/10/13 در محل سازمان ملی استاندارد برگزار و به تصویب اعضاء کمیته رسید.
اهم گزارشات
مطروحه به قرار ذیل می باشد:
v
گریس روان کننده– تخمین تعداد ذرات سخت
(ASTM D1404 : Standard
test method for estimation of deleterious particles
inlubricating grease)
هدف از تدوین
این استاندارد، تعیین روشی برای تشخیص و تخمین تعداد ذرات سخت در گریس روان کننده
می باشد. این استاندارد برای همه گریس های روان کننده کاربرد دارد و می تواند برای
آزمون دیگر مواد نیمه جامد یا گرانرو به کار رود. برای تخمین تعداد ذرات سخت در
پرکننده های گریس مانند گرافیت و مولیبدن دی سولفاید، لازم است ابتدا مخلوط آنها
با پترولاتوم یا گریس عاری از ذرات سخت تهیه شود.
روش آزمون : مقدار کمی از
نمونه گریس روان کننده بین دو صفحه تمیز و خوب صیقل داده شده از جنس آکریلیک که
هریک به طور محکم و موازی در نگه دارنده های فلزی نگه داشته شده اند، قرار می
گیرد. فشار معادل psi200 اعمال می شود و یکی از صفحات °30 نسبت
به دیگری می چرخد. ذرات سخت تر از پلاستیک و دارای اندازه بزرگتر از فاصله بین دو
صفحه، در آنها فرو می روند و خراش های کمانی شکل مشخصی بر روی صفحات ایجاد می
کنند. تعداد نسبی این ذرات جامد را می توان با شمارش کل تعداد خراش های کمانی شکل
ایجاد شده بر روی هر یک از دو صفحه تخمین زد.
v
فراورده های
نفتی– تعیین
گوگرد به روش احتراق در دمای بالا و آشکارسازی با اشعه مادون قرمز
(ASTM D1552:Standard
test method for sulfur in petroleum products by high temperature combustion and
IR detection)
هدف از تدوین
این استاندارد، ارائه روشی برای تعیین گوگرد کل در فراورده های نفتی از جمله روغن
های روان کننده دارای افزودنی ها و مواد افزودنی تغلیظ شده می باشد. این روش آزمون
برای نمونه هایی کاربرد دارد با نقطه جوش بیشتر از °C 177 و حاوی گوگرد معادل 06/0 درصد
جرمی و بیشتر از آن، کاربرد دارد. در این روش آزمون از آشکارسازی مادون قرمز (IR) پس از پیرولیز در یک کوره مقاومتی
استفاده می شود.
روش
آزمون : نمونه در یک قایق سرامیکی مخصوص وزن می شود و سپس در یک
کوره احتراقی با دمای°C 1350در معرض اتمسفر اکسیژن قرار می گیرد.
بیشترین گوگرد موجود می سوزد و به SO2 تبدیل می شود. پس از رطوبت و غبار
توسط تله ها، گوگرد با استفاده از یک آشکارساز مادون قرمز اندازه گیری می شود.
v
فراورده های نفتی- تعیین گوگرد به
روش لامپ
(ASTM D1266 : Standard test method for sulfur in
petroleum products (Lamp method)
هدف از تدوین
این استاندارد، تعیین گوگرد کل در غلظت های از 0/01 درصد جرمی تا 0/4 درصد جرمی در
فراورده های نفتی مایع می باشد. روش سوزاندن مستقیم برای آزمون موادی مانند بنزین،
نفت سفید، نفتا و دیگر مایعاتی که می توانند به طور کامل در یک لامپ فتیله ای
بسوزند، کاربرد دارد. روش اختلاط برای آزمون نفت گاز و نفت کوره حاصل از تقطیر،
نفتنیک اسیدها، آلکیل فنل ها و فراورده های نفتی با مقدار گوگرد بالا به کار می
رود.
روش آزمون : نمونه
در یک سیستم بسته سوزانده می‌شود. برای این منظور از یک لامپ مناسب و یک اتمسفر
مصنوعی شامل70 درصد کربن‌دی‌اکساید و30 درصد اکسیژن استفاده می‌گردد تا از تشکیل
نیتروژن اکساید جلوگیری شود. ابتدا اکسیدگوگرد جذب می‌شود و سپس توسط محلول
هیدروژن‌پراکساید و عبور جریان هوا (برای حذف کربن‌دی‌اکساید محلول)، به سولفوریک‌اسید،
اکسید می‌شود. مقدار گوگرد به روش اسیدسنجی توسط تیتراسیون با محلول سدیم هیدروکساید
استاندارد یا به روش وزن‌سنجی توسط رسوب دادن باریم‌سولفات، به صورت سولفات در
جاذب تعیین می‌شود.
جهت اطلاعات
بیشتر با واحد تحقیقات (خانم جمشیدی) تماس حاصل فرمایید.