گفت وگو با سید حمید حسینی:نقش بخش خصوصی در تحقق اقتصاد مقاومتی

با این حال سید حمید حسینی عقیده دارد که مخاطب اصلی محورهای مطرح شده از سوی رهبر معظم انقلاب درباره اقتصاد مقاومتی مسئولان قوای سه گانه هستند. به عقیده این فعال اقتصادی با واقعی شدن نرخ ارز ، جلوی قاچاق گرفته شده و کالای تولید داخلی با مشابه خارجی بهتر می تواند رقابت کند، چون دیگر سوبسید ناشی از تفاوت قیمت واقعی ارز برای کالاهای خارجی وجود ندارد ،اما یک دغدغه هنوز هست...استدلال های بیشتر در این باره را در گفت و گوی تفصیلی با وی می خوانید:

*برای مشارکت بخش خصوصی در تحقق اقتصاد مقاومتی چه راهکارها و برنامه هایی وجود دارد؟

محورهایی که رهبر معظم انقلاب درباره اقتصاد مقاومتی مطرح کرده اند نشان می دهد که مخاطب قوای سه گانه هستند، این که می گویند توانمند سازی بخش خصوصی، اجرای کامل اصل 44،کاهش وابستگی بودجه به نفت یا کاهش مصرف ، محورهایی است که مخاطب آن عمدتا دولت و مسئولان قوای سه گانه هستند یا این که می گویند حرکت در مسیر برنامه ریزی برای ثبات قوانین و مقررات در کشور، این ها چیزی نیست که جزو اختیارات بخش خصوصی باشد، اگردولت بخواهد در این زمینه ها حرکت کند مثل کاهش وابستگی بودجه به نفت، توانمندسازی بخش خصوصی ، یا تثبیت قوانین و غیره ، بخش خصوصی می تواند دراین عرصه ها وارد شود و کمک وهمراهی کند و تلاش کند با افزایش صادرات غیرنفتی وابستگی بودجه به نفت را کم کند.از آن طرف با کار کارشناسی که روی قوانین می کند ، قوانینی تصویب شود که مرتب نیاز به تغییر نداشته باشد.درکاهش مصرف ، بخش خصوصی به عنوان یک مخاطب خاص می تواند(کمک کند) ولی عمدتا همان طوری که تولید ملی مخاطبش قوای سه گانه است ، در اقتصاد مقاومتی نیز درمحورهایی که مقام معظم رهبری گفتند، مخاطبش قوای سه گانه است.

*گرچه نمی توان این سخن شما را رد کرد ولی بالاخره می توان گفت که تمام آحاد مردم در این قضیه (تحقق اقتصاد مقاومتی) دخیل هستند، از این منظر بخش خصوصی چه کاری می تواند انجام دهد ؟

-در زمان جنگ، صدام و دیگران محاسبه کردند که قدرت نظامی ایران قابل درهم شکستن است وتاحدی هم محاسباتشان درست بود ولی وقتی مردم و بسیج را توانستیم در صحنه بیاوریم کل محاسبات آنان در صحنه جنگ به هم خورد. حالا نیز که رهبری می گویند که توانمندسازی بخش خصوصی و واگذاری به بخش خصوصی می دانند که فقط در این عرصه بخش خصوصی را می توان درصحنه آورد. بخش خصوصی فقط امروز با تحریم مواجه نیست، سه سال است که با تحریم مواجه بوده است.مشکل تنها در تحریم نیست.مشکل تصمیمات ناهماهنگ و سوء مدیریت است. بخش خصوصی از دو سال گذشته یکسره از تحریم ها می نالید و دولت انکار می کرد ولی امروز دولت می گوید ریشه مشکلات در تحریم است، بخش خصوصی به صراحت می گوید که قبول نداریم که ریشه همه مشکلات در تحریم است گرچه بخش خصوصی قبول دارد که بخشی از مشکلات ناشی از تحریم است.

*راه حل عبور از این شرایط را در چه می دانید؟

-الان اگر بخواهیم از این تنگه عبور کنیم راهش این است که تصمیم گیری ها، ابتکارات ، اجراییات و راه حل ها بیاید در بخش خصوصی.بخش خصوصی نیز به معنی آدم های خاص نیست بلکه ظرفیت و توان فراوانی است که در داخل و خارج از ایران وجود دارد و ایرانیان خارج از کشور و همه کسانی که ظرفیت هایی دارند.بنابراین منظور از بخش خصوصی 20 هزار نفری که کارت بازرگانی دارند، نیستند.راهش این است که اقتصاد را مردمی کنیم و ظرفیت ها را همان طوری که در دوره جنگ استفاده کردیم ، الان در دوره جنگ اقتصادی استفاده کنیم.

*یک راهکاری که در شعار امسال نیز مطرح است آن است که به سمت تقویت تولید داخلی برویم ، در این زمینه چه مشکلاتی وجود دارد؟

-من بحثی را اخیرا مطرح کردم و گفتم که سال 91 سال طلایی تولید است چون نرخ ارز واقعی شده و موجب رقابتی شدن اقتصاد داخلی شده است. نظرم این نیست که درهای مملکت را ببندید یا خودکفایی صرف داشته باشیم بلکه نظرم این است که دراثر این اتفاق(واقعی شدن نرخ ارز) اولا اقتصاد داخلی رقابتی شده است وکالای داخلی می تواند با کالای خارجی رقابت کند چون تا حالا کالای خارجی از سوبسید ارز ارزان استفاده می کرده و بازار ما را تصرف می کرده است ، الان با دلار دوهزار تومانی معلوم نیست که بتواند بازار را تصرف کند، از آن طرف قاچاق بی معنی شده است و از طرف دیگر تقاضا دربازار تحریک شده است و مردم به خاطر شدت نقدینگی و تورم پولشان را تبدیل به کالا می کنند.الان بستر برای افزایش تولید فراهم شده است به شرطی که دولت امسال در تامین مواد اولیه کمک کند ما هیچ کار دیگری از دولت نمی خواهیم.قبلا چهار کار از دولت می خواستیم، یکی نرخ ارز را واقعی کند،با قاچاق مبارزه کند،تحریک تقاضا کند و از برندهای(داخلی) حمایت کند، یک ماه پیش جلسه ای داشتیم و گفتیم نرخ ارز خودش واقعی شد، قاچاق خودش کم شد ، تحریک تقاضا نیز صورت گرفت و برندها دارند جان می گیرند فقط کمک کن که ما دل نگران مواد اولیه نباشیم.

* دولت چه طوری می تواند در این زمینه کمک کند؟

-ما می گوییم که منابع (ارزی) داریم ، ما باور نمی کنیم که بانک مرکزی یک روز بگوید صدها میلیارد دلار دارم و یک روز بگوید ارز ندارم چنین چیزی امکان ندارد.ما که می دانیم منابع ارزی در چین و هند و کره و ترکیه داریم. این را می شود با یکسری مدل هایی تسهیل کرد و توسعه داد و تسریع کرد. مدل طراحی کرده ایم و رفته ایم و نشسته ایم و پیشنهاد داده ایم که این جوری می توانیم بسیاری ازمواد اولیه مان را از چین و هند تامین کنیم. بانک مرکزی فقط یک پای جریان باشد و سیستم های مشابه تهاتر را فعال کند ، بوروکراسی را کم کند و یکسری منابعش را در خارج از کشور بدهد به بانک ها؛ الان یک عده ای که از چین کالا وارد می کنند، برای این که یک ال سی برای چین بدهند باید اسناد آن را به بانک بدهند و بانک به بانک مرکزی بفرستد و بانک مرکزی برای هرمورد (جداگانه) تخصیص دهد. درحالی که ما می گوییم وقتی که شما مثلا 10 میلیارد دلار در چین پول دارید به 10 تا بانک هرکدام یک میلیارد دلار بدهید و به هریک بگویید که یک ماه دیگر ریالش را بدهید.بالاخره آخر کار می خواهند ریالش را بگیرند.چرا می خواهید یکی یکی ثبت سفارش ها و ال سی ها را چک کنید.یک جا از یک بانک بگیرید و کار را سرعت بدهید. با این رویه و سوء مدیریت همین امکانات و مواد اولیه ای که می شود از سه چهار کشور وارد کرد به تنگنا خورده است.اگر تمام همت دولت این بشود که از همین منابعی که دارد برای تامین مواد اولیه بخش تولید استفاده کند ، این کار شدنی است. مملکت هنوز صادرات نفت دارد و با این که سختی هایی وجود دارد روزانه 100 میلیون دلار صادرات نفت و 30 ، 40 میلیون دلار منابع از صادرات غیرنفتی داریم.این طور نیست که تامین نشود. مملکت به اندازه کافی منابع نفتی دارد ولی این منابع چون خوب مدیریت نمی‌شود و تخصیص پیدا نمی کند واحدهای تولیدی را نگران تامین مواد اولیه می کند.