در اجلاس گلاسکو فشارها بیشتر خواهد بود البته باید توجه داشت در دوران اخیر همان‌طور که زمان می‌گذرد مسئله تغییرات اقلیمی به عنوان یک معضل و مشکل جامعه جهانی نمایان‌تر می‌شود یعنی به طور مثال اگر در سال‌های گذشته شنیده می‌شد که در هندوستان یا بنگلادش سیل آمده اما امسال گرمای وحشتناک کانادا و سیل در آلمان را شاهد بودیم که در نوع خود کم نظیر بود بنابراین کشورهای توسعه یافته هم این خطر را لمس می کنند و می دانیم که هم‌زمان با بالا آمدن آب اقیانوس‌ها و دریاها یکی از بیشترین نقاطی که خطر جدی در آن احساس می شود، نیویورک و لندن است و از طرفی پرداختن به بحث‌های سوخت‌های فسیلی جدی‌تر می‌شود به همین دلیل باید فکر جدی‌تری کرد.
گفت‌وگوی جهان اقتصاد با مرتضی فیروزی به بهانه پایان اجلاس گلاسکو
کنفرانس اقلیمی سازمان‌ملل (کاپ۲۶) درحالی در گلاسکوی اسکاتلند برگزار شده که قدرت‌های اقتصادی پیشتر در نشست «گروه ۲۰» باوجود تولید ۸۰ درصد آلاینده‌های جهان، نتوانستند به توافق دست‌یابند؛ مساله‌ای که در کنار تعهدگریزی بزرگترین آلایندگان، جهان را به تبعات تداوم این روند نگران کرده‌است.
به گزارش خبرنگار جهان اقتصاد، از روز دهم آبان ماه، کشور اسکاتلند میزبان بیست‌وششمین اجلاس آب‌وهوایی سازمان ملل متحد(کاپ۲۶) بود؛ نشستی که تا ۲۱ آبان ماه ادامه داشت.
این نشست یک روز پس از آن افتتاح شد که کشورهای «گروه ۲۰» یعنی بزرگترین اقتصادهای جهان، نتوانستند به هدف توقف کامل انتشار گاز کربن به جو زمین تا سال ۲۰۵۰ متعهد شوند، این در حالی است که به صفر رساندن انتشار گازهای گلخانه‌ای تا حدود سال یادشده برای جلوگیری از گرم شدن شدید کره زمین ضروری است.
بنابراین سران گروه ۲۰ که خود عامل تولید ۸۰ درصد آلاینده‌های جهان هستند، در بیانیه پایانی خود بدون ارائه تعهدات مشخص فقط اعلام کردند که تلاش می‌کنند تا حوالی نیمه قرن میلادی جاری میزان انتشار گازهای آلاینده را به حد صفر برسانند، اگر چه موفقیتی در آن نشست به دست نیامد اما برخی امیدوارند که توافقات جدیدی در کنفرانس گلاسکو که هزاران نفر از رهبران و نمایندگان ۲۰۰ کشور حضور دارند، به دست آید؛ توافقاتی که دست‌کم از فجایعی که در دهه‌های آینده گریبان زمین را خواهد گرفت، بکاهد، اما اینکه این اجلاس‌ها و نشست‌ها تا چه حد موفقیت‌آمیز خواهد بود یا خیر؟ با مرتضی فیروزی، تحلیل‌گر حوزه بین‌الملل گفت‌وگو کردیم که از منظرتان می‌گذرد.مییز ـآ
فیروزی در گفت‌وگو با خبرنگار ما اظهار داشت: با اینکه در نشست گروه ۲۰ رم تغییر اقلیم یکی از محورهای مورد بحث بوده است اما نتیجه ای که برای مردم ملموس باشد، به همراه نداشته است و دلیل آن هم گردهمایی ۲۰ کشوری بوده است که ۴۰ درصد آلودگی جهان را ایجاد کردند و در تولید گازهای گلخانه ای نقش به‌سزایی دارند، در نتیجه نمی توان انتظار خیلی مطلوبی را از این اجلاس‌ها داشت.
وی تصریح کرد: در اجلاس گلاسکو فشارها بیشتر خواهد بود البته باید توجه داشت در دوران اخیر همان‌طور که زمان می‌گذرد مسئله تغییرات اقلیمی به عنوان یک معضل و مشکل جامعه جهانی نمایان‌تر می‌شود یعنی به طور مثال اگر در سال‌های گذشته شنیده می‌شد که در هندوستان یا بنگلادش سیل آمده اما امسال گرمای وحشتناک کانادا و سیل در آلمان را شاهد بودیم که در نوع خود کم نظیر بود بنابراین کشورهای توسعه یافته هم این خطر را لمس می کنند و می دانیم که هم‌زمان با بالا آمدن آب اقیانوس‌ها و دریاها یکی از بیشترین نقاطی که خطر جدی در آن احساس می شود، نیویورک و لندن است و از طرفی پرداختن به بحث‌های سوخت‌های فسیلی جدی‌تر می‌شود به همین دلیل باید فکر جدی‌تری کرد.
به عقیده این تحلیل‌گر مسایل بین الملل برگزاری چنین نشست‌هایی با وجود وضعیت انتشار گلخانه‌ای با موفقیت چندانی روبرو نخواهد بود زیرا سرعت تغییرات اقلیمی در این سال‌ها بیشتر از حد تصور است بنابراین فشار افکار عمومی و اراده جمعی دولت‌ها که منتخب مردم هستند، فشار سنگینی را وارد می‌کند تا سوخت‌های فسیلی جایگزین شود اما شرایط به گونه ای است که نمی‌توان یک شبه آن را تغییر داد بنابراین باید گام به گام این قیبل اقدامات صورت پذیرد تا بتوان نقش مفیدتری را ایفا کرد.
فیروزی بیان کرد: در حال حاضر نیروگاهی که سوخت آن زغال سنگ است ۱۰ برابر نیروگاه که سوخت آن گاز است، آلودگی ایجاد می‌کند بنابراین جامعه بشری به سمت انرژی‌های پاک خورشیدی و بادی در حرکت است اما این به این معنا نیست که یک شبه به آن دست پیدا کند، پس در گام نخست مجبور است به سمت سوخت‌های فسیلی که آلودگی کمتری دارند، حرکت کند که هم اقتصاد کشور را حرکت بدهد به ویژه پس از پاندمی کرونا که اقتصاد بسیاری از کشورها را تحت تاثیر قرار داد و آنها را متحمل ضرر کرد بنابراین نقش ایران به عنوان یکی از بزرگترین منابع گاز جهان و اولین منابع گاز اقتصادی جهان معنا پیدا می‌کند که نباید با وجود این مهم زمان را از دست بدهیم.
وی عنوان کرد: مشکل ما امروز این است که با هر طرح و برنامه‌ای به هر دلیل حتی سیاسی با هر توجیهی که باشد ایران و ونزوئلا را از گردونه نفت خارج کردند و آمریکا جانشین شده زیرا آمریکا از واردکننده نفت به صادرکننده مهم تبدیل شده است و در زمینه صادرات گاز برای دستیابی به بازار اروپا با روسیه در حال رقابت است و ایران بدون سرمایه گذاری از این بخش عقب مانده است زیرا پس از برجام تنها یک قرارداد مهم آن هم در پارس جنوبی به ارزش ۵ میلیارد دلار باتوتال منعقد شد که پس از مدتی توتال هم از این قضیه کنار کشید و سرمایه گذاری جدیدی حاصل نشد.
این تحلیل‌گر مسایل بین الملل تصریح کرد: در زمستان امسال با کمبود گاز مواجه خواهیم شد و اگر سرمای بیشتری باشد، خطر جدی است و درحال حاضر روزانه حدود۸۵۰میلیون متر مکعب گاز تولید می‌شود که در پیک زمستان ۶۵۰متر مکعب آن به مصرف خانگی مربوط می شود و از طرفی۸۰۰الی ۱۰۰۰ مورد از کارخانجات و مراکز مهم اقتصادی به گاز نیاز دارند و هیچ دولتی گاز خانگی را قطع نمی کند بلکه به قطع گاز صنعتی روی می آورد .
فیروزی معتقد است امروز خاتمه دادن به تحریم بهتر از فردا است تا بتوان بهتر سرمایه‌گذاری کرد و صنایع در ارزآوری بتوانند پاسخگو باشند، در غیر این صورت با مشکلات جدی مواجه خواهیم بود.