حمیدرضا شکوهی
جواد اوجی وزیر نفت امروز چهارشنبه در گفتگو با ایرنا گفته چند برابر وعده بی عمل توتال، قرارداد سرمایه گذاری بستیم؛ اما جزییات قراردادها را در تحریم افشا نمیکنیم. چند نکته درباره سخنان جدید وزیر نفت قابل ذکر است.
قرارداد با توتال، فقط یک قرارداد بود اما ارزش آن ۵ میلیارد دلار، یعنی یک سوم مجموع ارزش ۵۵ قراردادی بود که آقای اوجی می‌گوید در ماههای اخیر منعقد کرده‌اند. به عبارت دیگر، ارزش مجموع ۵۵ قرارداد و تفاهمنامه‌ای که ادعا می‌شود نفت منعقد کرده، فقط سه برابر یک فقره قرارداد با توتال است که در واقع نشانه اهمیت آن قرارداد است که البته با بازگشت تحریمها لغو شد. ضمن این که قرارداد با توتال فقط از نظر ارزش مالی مهم نبود. اگر تحریم بر نمی‌گشت و سکوهای فشارافزای فاز یازده پارس جنوبی توسط توتال توسعه پیدا می‌کرد و تکنولوژی آن به کشور می‌آمد، یکی از مشکلات اساسی کشور در حوزه افت فشار گاز حل می‌شد.
بخشی از این ۱۶.۵ میلیارد دلاری که آقای اوجی درباره آن سخن می‌گوید مربوط به تفاهمنامه‌هاست که ارزش قراردادی ندارد. در دولت قبل هم وزارت نفت دهها تفاهمنامه با شرکتهای مختلف بین المللی منعقد کرد اما به خاطر تحریم به قرارداد نرسید. بنابراین تکیه بر رقمی که بخشی از آن مربوط به تفاهمنامه هاست و نه قراردادها، چندان حایز اهمیت نیست. علاوه بر آن مشخص نیست چه میزان از این ۱۶.۵ میلیارد دلار حاصل تفاهمنامه است و چه میزان از آن حاصل قرارداد!
درست است اکنون به بهانه تحریم، از زیر بار اعلام جزییات میتوان فرار کرد، اما خیلی زود زمان پاسخگویی به وعده ها فرا می‌رسد. آن وقت سرنوشت ادعاهایی همچون افزایش ظرفیت تولید نفت به میزان پیش از تحریمها و انعقاد ۱۶.۵ میلیارد دلار قرارداد و البته تفاهمنامه‌هایی که به قرارداد نرسیدند، روشن خواهد شد!