با تاخیر در راه‌اندازی فازهای جدید پارس جنوبی و عدم امکان بهره‌برداری از فاز دوم پتروشیمی کاویان به عنوان تنها واحد جدید تامین کننده اتیلن، فاز دوم خط لوله بدون اتیلن غرب آماده افتتاح می‌شود.
فاز اول خط لوله اتیلن غرب به طول تقریبی یکهزار و 57 کیلومتر از بندرعسلویه به ماهشهر و سپس کرمانشاه سال گذشته به طور رسمی افتتاح شد.
با بهره‌برداری از فاز اول این خط لوله ظرفیتی به منظور انتقال سالانه بیش از دو میلیون تن اتیلن فراهم شد اما همزمان با راه اندازی رسمی بزرگترین خط لوله انتقال اتیلن جهان تنها یک واحد یک میلیون تنی تولید اتیلن (پتروشیمی کاویان) راه اندازی شد.
از مجموع ظرفیت دو میلیون و 180 هزار تنی انتقال اتیلن این خط لوله پتروشیمیایی با افتتاح فاز اول پتروشیمی کاویان تنها 50 درصد ظرفیت این پروژه کامل شده است با این وجود شرکت ملی صنایع پتروشیمی افتتاح و راه‌اندازی رسمی فاز دوم این خط لوله اتیلن غرب را در دستور کار قرار داده است.
فاز دوم خط لوله اتیلن غرب از وسعتی حدود 527 کیلومتری برخوردار بوده و قرار است خوراک اتیلن را از کرماشناه تا مهاباد منتقل کند.
پیش بینی می‌شود با بهره‌برداری نهایی از خط لوله اتیلن غرب و ساخت 11 مجتمع پتروشیمی در مسیر این خط لوله در مجموع بیش از سه میلیون و 500 تن به ظرفیت تولید محصولات پتروشیمیایی ایران افزوده شود.
با این وجود در حال حاضر مهمترین مشکل و چالش پیش روی راه اندازی فاز اول و دوم خط لوله اتیلن غرب، کمبود خوراک اتیلن بوده است به طوری که به دلیل تاخیر در راه اندازی و آغاز تولیدزودهنگام گاز در فازهای جدید پارس جنوبی امکان تولید اتیلن در فاز دوم پتروشیمی کاویان فراهم نیست.
به استثنای پتروشیمی کاویان، در شرایط فعلی هیچ یک از طرح‌های افزایش تولید اتیلن همچون پتروشیمی گچساران، ایلام، بوشهر و فیروزآباد دست کم دو تا سه سال آینده آماده تولید و بهره‌برداری نهایی نخواهند شد.
این در حالی است که وزارت نفت در قالب طرح‌های مهرماندگار دولت راه اندازی چندین پتروشیمی در مسیر خط لوله اتیلن غرب را در دستور کار قرار داده است به طوری‌که در سالجاری باید مجتمع‌های پتروشیمی پلی‌اتیلن ایلام، لرستان، مهاباد، اتیلن گلایکول مروارید و پلی اتیلن کردستان در مجموع سالانه یک میلیون و 600 هزار تن اتیلن خوراک به بهره‌برداری برسند.
از این رو همزمان با راه اندازی فاز دوم خط لوله اتیلن غرب و بهره‌برداری از واحدهای جدید پلی اتیلنی عملا خوراک اتیلن کافی برای انتقال از مسیر خط لوله و انتقال آن به مجتمع‌های جدید پتروشیمی در غرب کشور وجود ندارد.