همه فکرمی کردیم، سوخت تنها نیاز خودرو موتورهای بنزینی و دیزلی است تا به حرکت درآید، اما مدتی است قاچاقچیان با ایجاد باراندازهای سوخت در کنار ذخائر آبزیان، سوخت رسانی به این موجودات دریایی را باب کرده اند.
در گذشته جایگاه سوخت قاچاق (گازوئیل) در حیاط منازل برخی مناطق هرمزگان تعبیه شده بود، ولی موضوع را جدی نگرفتیم تا اینکه امروز مشخص شد این جایگاه ها در کنار ریشه های درختان حرا در این استان جا خوش کرده اند و مرکزی برای تبادل آن با کشتی ها در دریا شده اند.
قاچاقچیان، منبع های سوخت را به شکل غیر استاندارد و تنها برای سودآوری و بدون در نظر گرفتن خطر از بین بردن آبزیان و آلودگی دریا در آب های استان هرمزگان برپا می کنند که آب شش ها و سلول های تک تک این آبزیان را نشانه گرفته و هنگامی که صیادان تورهای خود را بالا می آورند بوی گازوییل می دهد و آبزیان قبل از اینکه گرفتار تور شوند، گرفتار مرگ شده اند.
قاچاقچیان هنگام برخورد با ماموران دریابانی، گازوئیل های قاچاق را به دریا می ریزند یا در کنار درختان حرا پنهان می کنند تا در موقع مناسب برای ارسال به کشتی ها اقدام کنند.
افراد قاچاقچی ادعا می کنند این مقدار سوخت تنها برای سرگرمی و مشغول کردن ماموران دولتی نمایانده می شود تا کشف شود ولی اصل قاچاق سوخت بسیار پیچیده و دور از هرگونه واهمه انجام می شود.
پدیده قاچاق سوخت از نوع گازوئیل، برخی از افراد را در استان هرمزگان به وسوسه انداخته و آلوده کرده چرا که به پندار قاچاقچیان سراسر مرز ساحلی یک هزار و 200 کیلومتری هرمزگان امکانات قاچاق را دارد.
بارها ماموران انتظامی و دریابانی هرمزگان شبکه های خط لوله کشیده شده از ساحل به دریا را که افراد سودجو کشیده اند، جمع آوری کرده اند ولی بازهم لوله ها درجای دیگر سر درآورده که تمام شدنی نیست.
به گزارش اقتصاد پنهان، شمار زیادی ازاین افراد با جریمه های سنگین در زندان بسر می برند اما چنان که آشکار است سودآوری سودای گازوئیل قاچاق به حدی هست که برخی سختی ها را به جان می خرند ودست بردار نیستند.
سوختی که امروز ریشه درختان دریایی و محل تولید و تکثیر آبزیان را نشانه گرفته به گفته کارشناسان محیط زیست و شیلات موجب از بین رفتن نسل ماهیان خوراکی و نادر می شود، زیرا این آبزیان برای تخمگذاری و زاد وولد کنار ریشه های درختان دریایی می آیند و اکنون فراری یا تسلیم مرگ شده اند.
قاچاق سوخت ضمن ازبین بردن سرمایه ملی، محیط زیست دریایی را به شدت آلوده کرده و خطر انقراض نسل هایی آبزیان بویژه ماهیان، جلبک ها و انواع موجودات دریایی را در پی دارد .
«مریم احسان پور» کارشناس محیط زیست هم چندی پیش گفته بود بیشترین اثر آلودگی نفتی از لحاظ اقتصادی ضرر و زیان وارده به بستر دریا است که آلودگی رسوبات شنی، ماسه ای، مرجانها، گیاهان آبزی، تخم آبزیان، زیستگاه میگو، لابستر، خرچنگ و یا حتی قفس و آلات صید در صورت آلودگی بستر دریا انکارناپذیر است.
پرویز محبی مدیرکل شیلات هرمزگان هم گفته بود کاهش صید آبزیان بویژه میگو در این استان ناشی از آلودگی دریا به گازوییل است که افرادی حیات دریا، آبزیان و محیط زیست را آلوده کرده اند و از بین می برند.
علاوه برخطر انقراض نسل آبزیان و کاهش ضمن ازدست رفتن سرمایه ارزشمند ملی، رزق راه گذران زندگی نزدیک به 28هزار صیاد از دریا به مخاطره افتاده است.
استاندارهرمزگان هم از همان روزهای اول ورود به استان دست روی این قضیه گذاشت و در نشست شورای اداری با ایما واشاره قصه سوخت بازکرد وگفت: قابل تحمل نیست که بخش بزرگی از مردم استان از امکانات اولیه مانند آب و برق محروم باشند و عده ای در کنار آنها به پُر کردن کیسه های خود مشغول باشند.
جاسم جادری به مواردی که گزارش شده اشاره کرد و گفت که از بیان آنها احساس شرم می کنم و بخشی از این گزارش ها را مربوط به قاچاق سوخت اعلام واضافه کرد به نظرمی رسد عده ای حضور در هرمزگان را به عنوان فرصتی برای سوءاستفاده تلقی کرده اند.
وظیفه مرزداری بخش مهمی از کشور را مردم هرمزگان بر عهده دارند و محرومیت های موجود شایسته آنان نیست که این هم تعبیری از استاندار هرمزگان است.
از : خلیل تنیده