تعارض منافع در مدیریت محیط !

در دیدار نوروزی با یکی از مسئولان، موضوع امنیت در صنعت قیر از سه جنبه امنیت اشتغال و تولید ، امنیت سرمایه گذاری و امنیت روانی مورد بحث قرار گرفت .در پاسخ آن مقام مسئول مبحث جالبی را مطرح نمود که تحت عنوان "مدیریت محیط" از آن نامبرده میشود. مدیریت محیط زمانی مطرح میگردد که ذی نفعان مختلف بر یک محیط مشخص تأثیرگذار بوده ، اما تعارض منافع با یکدیگر دارند . به عنوان مثال پالایشگاه ها در پی فروش محصولات تولیدی خود با بالاترین قیمت بوده اما واحدهای تولیدی قیر و روغن و غیره به دنبال خرید خوراک با قیمتهای رقابتی می باشند. ماحصل آن اختلاف نظر در موضوع " حراج باز " میشود.

و یا آنکه دولت به سبب کسری بودجه در پی افزایش درآمدهای خود است و صادرکنندگان نیز با توجه به تنگناهای مختلف و هزینه های کمرشکن در شرایط فعلی سیاسی و اقتصادی به دنبال افزایش حاشیه سود خود و کاهش هزینه ها هستند . نتیجه این که تضاد منافع در بحث عوارض صادراتی نمود پیدا می کند .
از این دست مثال ها و مصادیق در طول سالیان مختلف همواره به چشم میخورد. اینجاست که موضوع مدیریت محیط اهمیت خاصی پیدا می کند تا به نوعی بتواند تعارض منافع بازیگران را متعادل سازد.

برخلاف نظر مقام مسئول مبنی بر اینکه تشکلها باید متولی این موضوع باشند، معتقدم که حاکمیت از طریق ایجاد نهادهای رگولاتوری و تدوین صحیح اسناد بالا دستی می تواند متولی این امر گردد. در غیر این صورت بنا به تجربیات گذشته، مدیریت محیط توسط برخی افراد در بخش خصوصی یا تشکلها به ایجاد زمینه های فساد یا رانت های گسترده انجامیده وخواهد انجامید . هرچند نمیتوان از این نکته نیز غافل ماند که تشکل ها نیز بایستی جهت تحقق اهداف اعضای خود بکوشند و با مدیریت صحیح محیط خود سعی در کسب حداکثری منافع در این شرایط سخت تعارض منافع باشند.
البته تجربه تصمیمات صد در صد دولتی و حاکمیتی نیز در این زمینه چندان درخشان نمی باشد زیرا حاکمیت نیز در تصمیمات خود عمدتا اهداف کلان را در نظر میگیرد که منجر به ایجاد محدودیت ها، امضاهای طلایی، خود تحریمی های داخلی و امثالهم خواهد شد. در نتیجه راه حل میانه تشکیل شوراها و کارگروه های ترکیب شده از بخش خصوصی واقعی و حاکمیت می باشد که در موارد متعدد پاسخگوی نیازهای روز محیط کسب و کار بوده است.

#همایش_اوپکس #شفافیت #تنظیم_گری #opex15 #رگولاتوری_اوپکس #تعارض_منافع